این روزها شاهد تغییر لحن امام جامعه هستیم:
- تأکید بر "عدم بازجویی دانشمندان کشور"
- "در اختیار قرار ندادن اطلاعات محرمانه و حساس نظامی"
- "کوتاه نیامدن در جایی که دشمن چیزی را از ما طلب کند که با غیرت و شرف مان در تعارض است"
- و...
اینها مواردی اند که حساسیت کار را هر چه بیش از پیش برای ما مشخص می کنند.
آنچه مشخص است این است که امروز، سکوت و بی تحرکی برای کسانی که آگاهی دارند، جز خیانت و تنها گذاشتن امام جامعه در حساس ترین موقعیت ها معنایی ندارد.
ما برای ثبت تجربه در ذهن مردم، هزینه های گزافی را تا به حال پرداخته ایم:
- شهادت دانشمندان نخبه هسته ای و فرزندانی که هیچ چیز برای شان جای خالی پدر را پر نمیکند!
- تعطیل کردن پیشرفتهای علمی که خودمان در کشور مبدع و سازنده اش بودیم( و از کسی دریافت نکردیم) مثل غنی سازی 20% و حتی 5%
- دست کشیدن از غنی سازی به قدر تأمین سوخت نیروگاه بوشهر(در حالیکه با توجه به مسئله بحران انرژی در سال های آینده،ساخت تعداد بیشتر از این نیروگاه حتی از نیازهای کشور هم هست)
- بلاتکلیف بودن وضعیت بیماران سرطانی(آن هم با وجود این که مشخص نیست که آیا غربیها در تأمین داروها رفتاری جز رفتار سابق شان در جهت تحریم و تحویل ندادن دارو پیش بگیرند)
- تحمیل هزینه های مالی و علمی سنگین در مسئله ی راکتور آب سنگین اراک
- و... !
همه این موارد بخشی از هزینه هایی است که برای ثبت این تجربه ی مردم تا کنون متحمل شده ایم و مواردی مثل بازجویی دانشمندان و تحویل اطلاعات حساس نظامی و... از حساسیت بسیار بالای مسئله حکایت دارد.
اگر شعار ما این است که "وای اگر خامنه ای حکم جهادم دهد"، باید توجه داشته باشیم که این "حکم جهاد" مدتهاست صادر شده است؛
جهاد امروز تلاش برای ثبت این تجربه ی تاریخی مردم است؛
و فراموش نباید کنیم که با وجود هزینه های گزافی که تا بحال در این مورد متحمل شده ایم، اگر پس از هزینه های تکرارنشدنی که حسین بن علی (ع) در قتلگاه بخاطر حفظ اسلام پرداخت، حضرت زینب (س) به تکلیف خود برای ثبت این اتفاق و روشنگری در مورد آن عمل نمیکرد، همه ی آنچه در کربلا به مسلخ برده شد(حنجره ی طفل 6 ماهه، شهادت 72 تن، اسارت و...) بی نتیجه می نمود و معلوم نبود چه چیزی از اسلام باقی مانده بود.
تکلیف زینبی امروز ما، همین آگاه سازی مردم جامعه اسلامی است و بس!
اگر این آگاه سازی به موقع و قبل از اینکه جامعه اسلامی به نقطه تغییر ماهیت خود نزدیک شود رخ دهد، حسین بن علی ها دوباره به مسلخ نخواهند رفت!
اگر این آگاه سازی توسط ما انجام نشود، خون این نخبگان علمی هسته ای کشورمان بی نتیجه خواهد ماند!
اگر این آگاه سازی توسط ما انجام نشود، چشیدن طعم نبودن پدر برای آرمیتا و علیرضا و... به بهای چه چیزی بوده است؟
اگر این آگاه سازی توسط ما انجام نشود...
به هیچ وجه نباید در این آگاه سازی، تردید و تأخیری داشته باشیم!
